Drunenaar Jack Thomassen schrijft veel columns en korte verhalen. Voor onze lokale site Heusden.Nieuws zal hij regelmatig ook een column schrijven over zijn belevenissen en met deze keer weer een nieuwe versie. Deze column gaat over scoren in bed.
Ondanks mijn respectabele seniorenleeftijd ben ik nog altijd een grote liefhebber. En het liefst lekker in de buitenlucht bij een lekker temperatuurtje. Bij regenachtig weer lukt het me ook heus wel, maar het enige voordeel dat ik daaruit ontleen, is dat ik qua uithoudingsvermogen dan in een veel betere conditie ben. En vroeger, hahaha, ja vroeger was ik lichamelijk fit genoeg om zomaar 2 potjes achter elkaar af te werken. Daar durf ik op mijn huidige leeftijd eigenlijk alleen maar van te dromen.
Over dromen gesproken. Alle genoemde potjes voetbal die ik afwerk, komen slechts enkel in mijn dromen voor. Want geruime tijd geleden hield ik het echte competitievoetbal reeds voor gezien, en de vriendschappelijke onderlinge wedstrijdjes bij de veteranen van RKDVC waren natuurlijk altijd wel spannend, daar ging het vooral om het plezier en niet zozeer om het scoren. De frequentie is er echter niet minder om geworden. Regelmatig zie ik mezelf nog over het groene gras rennen en zelfs mijn doelpuntjes meepikken.
Laatst was het weer eens zover. ’s Middags had ik op YouTube beelden van het WK-voetbal van 1974 in (West) Duitsland bekeken. En het klinkt kinderachtig, maar ’s nachts liep ik prompt in een oranje shirt op het veld van het stadion in München als een leeuw te strijden om de finale van de oosterburen te winnen. Op het moment dat het beeld aanfloept, stonden we reeds met 2-1 achter. Johan Cruijff regisseerde vanaf het middenveld, zette via de rechterflank een aanval op, waarna Johnny Rep de bal bij de achterlijn schuin voorzette en door mij bij de 2e paal werd ingetikt. 2-2!
De helft van het aanwezige publiek ontplofte van vreugde, maar toen ik langs de verslagen Duitse doelman rende, juichte ik niet eens. Alsof ik toen al wist wat iedereen allang weet (en nog steeds als een last mee moet dragen). Waarna het beeld van de teleurstellend afgelopen wedstrijd weer wegviel. Omdat ik wakker werd door een volle blaas, of juist omdat het 4.30 uur was en buurman Ed zijn pruttelende brommer startte om naar zijn werk te rijden.
In die droom acteerde ik nog redelijk actief. Ik bedoel op volle snelheid en zo. Het komt ook wel eens voor dat ik droom dat ik bij RKDVC op het veld sta, klaar om al mijn adrenaline te gebruiken om een geweldige wedstrijd te spelen. Wanneer echter het beginsignaal klinkt en de bal rondgespeeld wordt, kom ik er pijnlijk achter dat mijn benen voelen alsof ze 200 kilo per stuk wegen en ik de eerste de beste pass in mijn richting niet kan belopen. Wanhopig probeer ik mijn fout te herstellen, maar de benen willen niet. Waarschijnlijk lig ik op dat moment heftig met mijn benen het dekbed nog verder in de knoop te trappelen.
Wie denkt dat ik bang ben dat ik niet genoeg uit mijn sportieve carrière gehaald heb, hoeft niets te vrezen. Zo’n talent was ik ook weer niet, en dat van die 2 potjes voetbal achter elkaar is ook een beetje grootspraak. Mijn conditie was op andere vlakken niet onaardig, op het voetbalveld had het heel wat beter gekund. Dus was het 7e seniorenteam voor mij het hoogst haalbare podium. Toch was dat een geweldige tijd. En hoewel ik maar al te graag ooit in het Nederlands voetbalelftal had willen schitteren, had ik die periode met Kees, Wim, Ad, Hans, Louis en al die andere kanjers voor geen goud willen missen.
Nog veel meer verhalen als deze zijn van Jack Was Here zijn hier te vinden
Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan. Aanvoerder van het lokale nieuws.
< Kijk hier voor agenda
< Volg HeusdenNieuws ook via Facebook
< Wist u dat wij iedere morgen meer dan 3750 nieuwsbrieven verzenden
< Wist u dat wij iedere dag meer dan 10.000 bezoekers hebben op onze website
< Adverteren op Heusden.Nieuws.nl stuur een mail
