In de Week van de Vrede (17 t/m 23 september) liepen ruim dertig leerlingen van het d’Oultremontcollege mee met vredeswandelingen in Drunen, Vlijmen en Den Bosch.
Deze wandelingen waren georganiseerd door de PAX Ambassade van de Vrede in de gemeente Heusden (op Den Bosch na). Bij het vak Godsdienst-Levensbeschouwing waren deze vredeswandelingen warm aanbevolen en gelukkig waren veel leerlingen benieuwd om zoiets eens mee te maken.
Juist de diversiteit van de deelnemers zorgde voor boeiende gesprekken: jong en oud, gelovig en ongelovig, katholiek, protestant en moslim, allen liepen in groeiende harmonie ruim anderhalf uur door stad en natuur. Jongeren stonden te kijken van de openheid en interesse van de ouderen, ouderen waren blij verrast met zoveel aardige en geïnteresseerde jongelui. Kortom, op weg naar de sámen-leving van de toekomst. Hieronder volgt een groot aantal ervaringen en meningen van leerlingen die hebben deelgenomen. De foto’s mogen voor zich spreken. Ten slotte, een groot aantal leerlingen gaf aan dat ze van tevoren niet verwacht hadden dat het zo leuk en zinvol zou zijn. Sterker nog, ze bedankten mij als hun docent voor de mogelijkheid aan deze levensbeschouwelijke opdracht deel te nemen. Kan het nog mooier?
“Namens alle volwassen deelnemers wil ik al deze jongelui complimenteren met hun betrokkenheid bij en inzet voor de vrede, dichtbij en veraf. Kijk, dat geeft hoop voor de toekomst!” Bill Banning, docent d’Oultremontcollege Drunen
Verslag van de vredeswandeling in Vlijmen door Sophie Maratchouk
Beschrijving Donderdag 20 september heb ik meegedaan aan de vredesloop/ vredeswandeling in Vlijmen. Toen ik bij de Grote kerk (het startpunt) in Vlijmen aankwam, werden er eerst een aantal groepsfoto’s gemaakt en werd er een verhaal verteld over het theelepeltje. Daarna begonnen we met de wandeling, Er waren best veel mensen dus het was zeker niet stil. Na 20 minuten kwamen we aan bij een speeltuintje in Vlijmen, daar vertelde de aanvoerster van de vredeswandeling nog een verhaal. Vervolgens liepen we verder, tijdens de loop heb ik ook gesprekken gehad met ouderen, zij vertelden mij verhalen over hun kleinkinderen. Elke keer als we bij een kruispunt waren stonden er bepaalde mensen op de wegen zodat wij gewoon rustig verder konden lopen, dat vond ik zeer fijn en het zorgde ook voor een veilig gevoel. Toen we weer bij de kerk aankwamen, wat dus ook het eindpunt was, gingen we de kerk in. Daar kregen we een koekje en wat te drinken, ook kon je een pin in de vorm van een theelepeltje kopen, wat ik had gedaan. Daarna kregen we een toespraak over dat de mensen erg blij waren dat wij mee hadden gedaan waarna ze ons bedankten voor onze deelname. Als laatst schudden iedereen elkaar de hand om vrede te sluiten en mocht iedereen een gratis kleine Bijbel meenemen.
Verwachting Ik had eigenlijk verwacht dat het best saai zou zijn omdat ik niet echt van lopen houd. Maar na alle leuke verhalen van de ouderen en de gezelligheid was het toch leuk en ging de tijd erg snel. Ook dacht ik dat er een moment van stilte zou zijn tijdens de wandeling maar dat bleek uiteindelijk niet zo te zijn, wat ik niet erg vond omdat de verhalen van mensen erg interessant waren. Uiteindelijk vond ik het dus een erg gezellige dag en was het ook boven mijn verwachtingen.
Mening vredeswandeling Ik vond het een erg gezellige dag. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen en hun verhalen mogen horen, daar ben ik erg dankbaar voor. Ook denk ik dat ik dit zeker nog een keer zou doen, gewoon door de gezelligheid. Voor mij ging het meer om de gezelligheid en de sfeer maar ik denk dat veel mensen ook meededen om hun vrede te ‘zoeken’, wat ik zeer belangrijk vind.
Femke van de Sande: Ik vond het super leuk om dit een keer te hebben gedaan en om dit meegemaakt te hebben. Ik vond het zo leuk omdat het eens een keer wat anders is dan een onderzoek doen en daar een verslag over schrijven. Deze keer heb ik iets gedaan wat me ook nog een goed gevoel gaf, ik heb het gevoel dat ik mijn steentje weer heb bij gedraagt. Het was een leuke ervaring, en misschien doe ik zelfs de volgende keer ook wel weer mee!
Floor Tiedemann: Ik vind het erg leuk dat meneer Banning aandacht heeft besteed aan de vredeswandeling waardoor ik ook op het idee gekomen ben om daar aan mee te doen. Ik heb ook voor het eerst echt stilgestaan bij de vrede. Het was een superervaring!
Bram: Toen ik me aanmeldde voor de vredesloop had ik er nog mijn twijfels bij of het iets zou zijn wat mij aan zou spreken want ik dacht dat het heel saai ging worden. Ondanks het mij niet leuk leek heb ik me er wel zoveel mogelijk proberen in te leven en echt serieus mee te doen en toen we klaar waren was ik blij dat ik het had gedaan; ik vond het heel leuk en leerzaam. Er waren ook mensen die het niet zo serieus namen en het deden omdat het moest, dat vond ik heel jammer want naar mijn mening is dat wel heel respectloos naar andere mensen toe. Tijdens de tocht heb ik nog met verschillende mensen gepraat, het waren leuke en grappige gesprekken maar ook hele serieuze en soms ook heftige verhalen die we hebben uitgewisseld. Naast mensen van mijn eigen leeftijd heb ik ook nog gepraat met mensen van oudere leeftijden, die mensen hebben mij ook veel geleerd tijdens de wandeling.
Sterre: Zelf vond ik het heel leuk om aan de vredeswandeling mee te lopen. Het heeft me echt aan het denken gezet; vooral de gedichten voegden in dat opzicht veel toe. Ik vind het heel belangrijk om na te denken over de vrede, want als je in Nederland woont valt het misschien niet zo op dat er nog lang niet overal in de wereld vrede heerst. Daarom vind ik het noodzakelijk om de vrede onder de aandacht te brengen.
Guido: Persoonlijk dacht ik eigenlijk dat het een heel erg langdradige en saaie wandeling zou worden; ik kwam er daarentegen al snel achter dat dit niet zo was. Tijdens de loop was het eigenlijk erg gezellig, al vanaf het begin zeiden mensen dat ze het leuk vonden dat wij er waren en onder de loop zelf hebben we allerlei interessante verhalen van totaal onbekenden gehoord. Dit zorgde er voor dat ik het gevoel kreeg dat, ook al kenden we elkaar niet, we er voor elkaar (en de vrede) waren. Eigenlijk lijkt het me misschien wel leuk als er volgend jaar weer een vredesloop wordt georganiseerd en ik er tijd voor heb (qua school, huiswerk en toetsen), ik misschien wel weer mee zou willen lopen.
Puck: Ik vond dit een veel leuker project (vergeleken met de andere projecten), omdat dit, naar mijn idee, leerzamer was. Ik heb van zo veel mensen, zo veel verschillende verhalen gehoord en redenen gehoord waarom ze deze vredesloop liepen. Dit was hierdoor een leuker project, vergeleken met de meeste anderen.
Luuk: Ik vond de vredesloop erg inspirerend over wat ik later en nu kan doen om de vrede te houden zoals eerdere conflicten niet vergeten maar juist onthouden en dat die tijd erg slecht was voor de mensen die daarin leefden. Een andere manier om de vrede te behouden is ook om het goede voorbeeld te geven en zo zijn er nog veel meer manieren om de vrede te behouden en mensen erover te laten leren. Ik heb zelf niet heel veel gesprekken gehouden maar ik heb wel goed geluisterd over wat andere mensen hadden te zeggen over dit onderwerp en dat heeft mij erg aan het denken gezet.
Bart: Aan het begin van deze wandeling wist ik niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Ik dacht eigenlijk dat er niet zoveel aan was, maar toen ik nou eenmaal aan het lopen was en steeds meer aan de praat raakte met de deelnemers werd het wel gezelliger. Ik heb bijvoorbeeld met een vrouw gepraat over het ongeluk met de 4 kinderen in Oss, wat we beiden erg vervelend vonden voor de ouders ,maar ook voor de mensen die het hebben gezien ,bij dat dagverblijf zitten en de hulpverleners die erg hun best hebben gedaan om het spoor op te ruimen. Daarnaast heb ik nog een beetje over mijzelf gepraat en natuurlijk ook over school. Na de wandeling was ik er eigenlijk alleen maar positief over, want buiten mijn vooroordelen vond ik het toch nog erg gezellig.
Elmar: Zelf vond ik het een heel leuke en interessante ervaring en mooi om een keer mee te maken. Beetje praten met de oudere mensen en dan te horen krijgen hoe hun zichzelf voelen vind ik altijd wel leuk. En het is ook leuk dat ik door die vredesloop meer met andere kinderen kennis heb gemaakt waaronder Bjorn, Kasper en Nigel. Verder hoop ik dat ik meer van zulke activiteiten kan gaan doen met een paar vrienden want dat is wel leuk!
Sandy Nagtzaam en Fenna van Heuven: Wij vonden het heel leuk om meegedaan te hebben aan deze wandeling! We hebben nieuwe ervaringen opgedaan en vonden alle mensen erg aardig!
Kasper Meesters: De vredeswandeling heeft mij aan het denken gezet. Ik vind persoonlijk dat er veel meer aandacht moet komen voor dit soort initiatieven. Ze kunnen zoveel mensen iets goeds bezorgen: een goed gesprek, gehoord worden en samen zijn met anderen. De vredeswandeling moet op een veel grotere schaal plaatsvinden, zodat het duidelijk impact achterlaat op diegenen die vrede willen wegduwen of uit de weg willen ruimen met geweld en haat.
Henkjan en Linde: Ten eerste waren wij ervan overtuigd dat er niet zozeer gelovige mensen aanwezig waren, maar vooral spirituele mensen. Dat bleek niet te kloppen, want het is een samenwerking tussen een protestantse en een katholieke kerk. Daarnaast vonden we het erg goed om een wandeling te maken, want weinig mensen van onze leeftijd doen dat tegenwoordig nog. Wij vonden het goed om even buiten in de frisse lucht te zijn. Alhoewel we nog steeds niet echt het nut van de wandeling inzien en het af en toe wat apart vonden, zijn we achteraf gezien toch wel een ervaring rijker.
Rutger: Ik vond de vredeswanding ‘vredig’. Dat klinkt een beetje lullig, maar het voelde echt zo. Het was gewoon rustig wandelen met prettig gezelschap. De gedichten vond ik ook erg mooi, al kan ik ze me niet goed meer herinneren. Ook de afsluiting met koekjes en thee vond ik natuurlijk erg leuk. Ook kregen we een koekje en wat thee of koffie, wat ik een geweldige afsluiting vond!
Vince: Ik vond het een leuke ervaring. Ik ben allerlei dingen te weten gekomen over de ambassade van de vrede en de acties (waaronder deze vredeswandelingen) die zij uitvoeren. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en ik ben dieper ingegaan op onderwerpen waar we het normaal niet genoeg (vind ik) over hebben. De wandeling gaf mij een erg positieve stemming voor de rest van de dag en ik zou er misschien nog wel een keer aan mee willen doen.
Joeri: Persoonlijk vond ik de vredesloop iets speciaals. Het waren mensen van verschillende achtergronden en leeftijden die bij elkaar kwamen om een goed doel te bereiken. De loop zelf was rustgevend hen het gebied was mooi om in te lopen. Door de loop heb ik nu begrepen hoe mensen met andere achtergronden naar dingen kijken.
Bjorn: Dit was voor mij een erg bijzondere ervaring. Ik had nog nooit iets soortgelijk gedaan. Ik had al redelijk hoge verwachtingen in het begin, maar deze waren zelfs nog ruimschoots overtroffen door alle aardige en open mensen. Ik zelf heb met meerdere mensen gepraat over vrede, vrijheid, gelijkheid en nog een aantal andere reuze interessante onderwerpen. Dit vond ik echt boeiend. Als er volgend jaar nog een vredeswandeling zou zijn, doe ik mee!
Cas: Ik vond het een leuke ervaring om een keer met zo’n vredesloop mee te doen. Ik vond het interessant om te horen hoe andere mensen zo over de vrede dachten en wat hun ideeën waren over hoe je deze van generatie op generatie doorgeeft. Ik vond het ook mooi dat er mensen van verschillende geloven en niet gelovige mensen mee liepen, want vrede is natuurlijk voor iedereen.
Teun: Ik vond meelopen aan de wandeling een erg mooie ervaring. Het lopen in stilte was erg fijn omdat je dan goed kon nadenkend over vrede. Daarna kon je goed praten met andere mensen over vrede. Ik vond het erg mooi dat iedereen zijn verhaal open vertelde. Ook vond ik het mooi dat iedereen het beste met elkaar voor had en de vrede graag door wilde geven. Aan het einde las iemand ook nog een mooi stuk uit de Koran voor. Dit had ik eerder nog niet gehoord en was erg interessant.
Dani: Ik had verwacht dat de leerlingen en de andere deelnemers niet veel met elkaar zouden praten, maar dit bleek het tegenovergestelde. Nadat we in stilte hadden gewandeld, (wat erg rustgevend was) kregen we een stelling die we konden bespreken. Dit werd ook door iedereen gedaan. Aan het einde van de loop had ik al met een aantal mensen gepraat. Teruggekomen bij de kapel bespraken we met elkaar onze visies over de stelling. Ik vond het mooi dat iedereen zo open voor elkaars mening stond en elkaar aanvulde met zijn of haar eigen ideeën.
Jochem: De vredesloop was niet echt wat ik had verwacht, maar het viel zeker niet tegen. Ik dacht eerst dat er wel wat meer mensen op zouden komen dagen en dat het wat groter zou zijn. Al met al vond ik het wel leuk om zoiets meegemaakt te hebben en ben blij dat ik dit heb gedaan.
Judith: Voordat de vredeswandeling begon had ik er helemaal geen zin in. Het leek mij niet leuk om met oude mensen die ik niet kende een tocht te maken in stilte. Maar toen we eenmaal daar waren en we begonnen te lopen, vond ik het best leuk. Het was lekker weer, je kon gezellig met je vrienden kletsen en de ouderen waren allemaal heel aardig. Ik ben toch wel blij dat ik meegedaan heb en het was een gezellige wandeling.
Jamie: Ik vond de vredeswandeling wel leuk om te doen. Het leek me alleen een beetje vreemd om met zijn allen in stilte te lopen. Ik dacht dat het er heel raar uit zou zien voor andere mensen als er ineens een grote groep voorbij kwam lopen die helemaal stil was. Maar dat viel wel mee. Er hadden ook een paar mensen een gedicht voorgelezen, dat vond ik ook wel mooi.
Zi-Hang: De Vredesloop in Den Bosch was naar mijn mening zeer interessant. Ik heb verschillende mensen ontmoet en de verschillende standpunten van eenieder aangehoord. Je kan wel zien dat iedereen vrede op zijn of haar manier uitlegt en wat volgens hun ideaal is. Een van de mooiere uitspraken vond ik toch wel: “Je lichaam is een brug naar vrede” en “Door te ONT-MOETEN, moet je niet meer.” Het was al met al een zeer verdiepende dag voor mij geweest en mijn standplaatsgebondenheid over de betekenis van vrede is zeker verrijkt door al deze geweldige mensen.
Maarten: Een erg inspirerende middag. De verschillende sprekers waren erg interessant. Tevens is het mooi dat ondanks het slechte weer een groot gezelschap mee wilde doen aan de Walk Of Past Peace and Present. We hebben een hoop nieuwe mensen ontmoet en daarbij mooie verhalen gehoord. Ik vind het zeker fijn dat we deze opdracht hebben gekregen, daardoor ben ik op het idee gekomen om mee te doen aan de Vredesloop in Den Bosch. Het was een mooi ervaring waarbij ik veel aan over heb gehouden.
Nigel van Muilekom: “De vredeswandeling was voor mij niet iets wat voor de hand lag. Ik wist niet goed hoe het eruit ging zien en wat voor mensen er aanwezig zouden zijn. Tijdens de tocht kwamen we langzamerhand in gesprek met een van de lopers. Ze was een onbekende vrouw maar dat maakte niks uit, want we wisten al éen ding van haar: ze daar was voor vrede en dat is al meer dan genoeg. Hoewel het gesprek begon met een paar simpele vragen over school ging het vanzelf over in een serieus gesprek over vrede. Ze vertelde ons dat ze fantastisch vond dat er een docent was die zoveel jongeren aanzette om mee te lopen aan een vredeswandeling. Tegen het einde van de vredeswandeling aan kwamen we weer bij de Protestantse Kerk in Vlijmen aan. Eenmaal binnen werd ons een drankje aangeboden en konden we even bijkomen van wandel. Wat ik vooral mooi vond was dat er uit het niets iemand op ging staan om vervolgens iedereen een hand te geven en daarbij het volgende woord uit te spreken: “VREDE”, want dat was waarvoor we daar waren”.
Ten slotte het verhaal van Achraf El Ouattassi: “Op zaterdag 22 september 2018 ben ik de vredesloop gaan lopen. De vredesloop wordt georganiseerd door Pax. Pax (vrede) is een vereniging die de vredesweek organiseert. De vredesloop is daar een onderdeel van de vredesweek.
We verzamelden met z’n allen bij het kapelletje in Drunen. Daarna werd er ons verteld wat de planning was en wat we allemaal gingen doen. Vervolgens gingen we 15 minuten in stilte door het bos wandelen. Ik weet niet precies wat de bedoeling er van was, maar het was wel rustgevend en ik kon rustig en helder nadenken over verschillende gebeurtenissen die in mijn leven rondspelen.
Uiteindelijk zijn we na de 15 minuten stilte met elkaar gaan praten over de stelling: Hoe kunnen we samen de vrede doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen? Dit onderwerp bespraken we terwijl we aan het lopen waren. Ik liep samen met de pastoor en bespraken dit onderwerp. Wat ik hoorde van de pastoor was heel interessant. Ondertussen liepen we terug naar het kapelletje.
Aangekomen bij het kapelletje vormden we een kring. Tijdens de ronde werd aan ieder individu gevraagd wat hij/zij zou doen om de vrede door te geven. Toen ik aan de beurt was werd mij opgedragen om een stukje voor te bereiden en voor te dragen. Mijn stukje ging als volgt: ‘ Welkom allemaal, wat fijn dat jullie er zijn en wat een eer om met zoveel verschillende religies samen de vredesloop te lopen. Ik heb respect voor alle religies. Ik ga nu wat voordragen uit de koran, Lakoum dinoukoum wa liya deen, betekenis : Daarom voor jullie jullie geloof en voor mij mijn geloof. Vers 109 zin 6. Bedankt dat jullie hier allemaal waren en nog een fijne vredesweek.’
Op het einde zaten er ook nog 2 andere personen op de bank die niet meededen en die vond dat alle geloven afgeschaft moesten worden en ook de politieke partijen. Hierna volgde een discussie van twee minuten.
Ik vond het echt een toffe ervaring. Ik raad dit aan voor de mensen die gedisciplineerd zijn en dit echt willen, als je niet wilt dan moet je het ook niet doen. Meneer Banning heel erg bedankt dat u mij van al uw leerlingen koos om een stukje voor te dragen en dat ik mee mocht doen. Ik wens u nog een fijne dag toe”.
Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan.
Aanvoerder van het lokale nieuws.
