Jack Thomassen uit Drunen schrijft vele columns en korte verhalen. Ook voor Heusden.Nieuws zal hij in 2023 weer regelmatig een column schrijven over zijn belevenissen en met deze keer weer een nieuwe versie. Deze column gaat over ‘Een draai om mijn oren’
Of het nu juist een beetje dom van mij was, of omdat de onderwijzer het toch niet zo goed had uitgelegd? Dat laat ik maar in het midden. Het feit dat ik mijn eerste draai om mijn oren op de basisschool nog kan herinneren, betekent dat dit achteraf best een grote indruk heeft gemaakt op het kleine ventje dat ik toen was. Oké, toegegeven. Het was dan best wel wat onnozel (had ik dat al gezegd?) Maar om daarvoor nou een kind zo stevig aan zijn oren te trekken? En bovendien in dat pijnlijke oor te roepen dat er een domme jongen aan vastzit? Een beetje zelfreflectie was ook wel op zijn plaats geweest, meneer de onderwijzer!
Maar goed. Als ik iets beter opgelet had, was het voor mij vast een stuk eenvoudiger om een decimeter, ofwel 10 centimeter, op de ‘meetlat’ aan te wijzen tussen duim en wijsvinger. Daar ging de les dus over. Het metriek stelsel van centimeters, decimeters, tot 1 meter. Nu allemaal makkelijk zat, voor sommigen in onze klas van de st. Paulusschool nog wat onwennig. Toen de meester met de ‘meetlat’ langs de tafels ging om alle leerlingen een decimeter aan te laten wijzen, schoten er een paar flink in de stress. Ik ook. En het ging fout. Goed fout, zelfs.
Tsja, hoe moeilijk kon het zijn? 10 centimeters aanwijzen. De decimeters waren nota bene om en om rood/wit gekleurd. En de centimeters om en om zwart/wit. Alleen maar even uittellen. Was ik de eerste of de enigste waarbij hij tot geweld overging? Ik weet het niet meer, maar na mijn geklungel met mijn duim en wijsvinger, besloot die bruut mijn linkeroor een stukje langer te maken en begon er hard in te tetteren. De zak.
Had het thuis dan tegen je vader verteld, zegt u vast. Nou, als ik er zeker van was geweest dat ons pa dan op hoge poten naar school was gestapt en de meester inderdaad voor 5 centen mee had gegeven omdat ie zijn handen thuis moest houden? Ja, dán wel. Dan had ik het waarschijnlijk wel gezegd. Maar eenmaal thuis was ik het natuurlijk alweer vergeten. Ons pa had dat trouwens toch niet gedaan. Hij had nu eenmaal geen hoge poten.
Ach, dit gevalletje ‘kindermishandeling’ was ook wel weer een les op zich. En een trauma is het niet geworden. Het enige voordeel hiervan is dat ik vanaf toen nooit meer ben vergeten hoe lang 10 centimeters zijn! En o ja, mocht u mijn linkeroor nogal aan de grote kant vinden? Dan weet u nu hoe dat komt.
Nog veel meer verhalen als deze zijn van Jack Was Here zijn hier te vinden
Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan. Aanvoerder van het lokale nieuws.
< Kijk hier voor agenda
< Volg HeusdenNieuws ook via Facebook
< Wist u dat wij iedere morgen meer dan 4750 nieuwsbrieven verzenden
< Wist u dat wij iedere dag meer dan 10.000 bezoekers hebben op onze website
< Adverteren op Heusden.Nieuws.nl stuur een mail
