Nieuwe Aflevering van Historisch Heusden geschreven door Bart Beaard en deze keer gaat het over Ik doop U Drunen
‘Met deze woorden verrichte mevr. Snels, echtgenote van de burgemeester van Drunen, de doopplechtigheid van één van de 32 kustmijnenvegers, nl. die welke de naam DRUNEN draagt. De gebruikelijke fles champagne spatte tegen de boeg uiteen en even later gleed het schip statig het Maaswater in, onder de tonen van het Nederlandse en het Amerikaanse volkslied’, aldus de Echo van het Zuiden op 6 maart 1956. De 32 mijnenvegers van de z.g. Dokkum-klasse hebben elk twee verstelbare schroefinstallaties van het Lips-Scheldesysteem, toen sinds kort bij Lips in Drunen in productie, en elk twee Lips-scheepsschroeven met een diameter van 1,8 meter. Van de 32 mijnenvegers zijn Hr.Ms. Leersum en Hr. Ms. Gieten gebouwd bij de scheepswerf Haan en Oerlemans in Heusden, in de periode dat de werf door scheepsmagnaat Cornelis Verolme wordt overgenomen.
De tewaterlating
De plechtigheid vindt plaats op zaterdagmiddag 3 maart 1956 op de werf Gusto te Schiedam, in tegenwoordigheid van vele autoriteiten en genodigden met hun echtgenotes. Na de plechtigheid is er een druk bezochte receptie in de ontvangstzaal waar door velen het woord wordt gevoerd waaronder M.J. Kruijs, Schout bij Nacht van de Koninklijke Marine. Ook voert burgemeester A. Snels van Drunen het woord en wijst erop dat Drunen wel duinen heeft maar geen haven en de mijnenveger niet naar Drunen kan komen. Door de burgemeester wordt een scheepsbel met het gemeentewapen van Drunen aangeboden, voor de officierskantine een etstekening van het centrum van Drunen, gemaakt door Goris Groenwegen uit Goirle, en voor het manschappenverblijf een schilderij van de Drunense Duinen, gemaakt door Jan van Riel uit Tilburg. De schilderstukken hebben enkele weken daarvoor in de etalage van kledingzaak Jan Verdiesen op het Drunense Raadhuisplein tentoongesteld gelegen.
Op 1 april 1955 wordt het gemeentebestuur van Drunen door het Ministerie van Oorlog op de hoogte gebracht van de tenaamstelling. De mijnenvegers worden vernoemd naar kleine en middelgrote Nederlandse gemeenten en Max Lips zal er wel voor gezorgd hebben dat ook Drunen in het lijstje voorkomt. Schepen van NAVO-landen worden aangeduid met een letter, gevolgd door een cijfercombinatie. M staat voor mijnenbestrijdingsvaartuig. De naamsein van Hr.Ms. Drunen is M818. Het schip is gebouwd bij de werf Gusto v/h Fa. Smulders in Schiedam. Op stapel gelegd op 08 januari 1955, te water gelaten op 6 maart 1956 en in dienst gesteld als mijnenveger op 30 augustus 1956.
Technische omschrijving
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er in West-Europa in de belangrijkste vaarwegen omstreeks 650.000 mijnen gelegd en voor het ruimen daarvan zijn veel mijnenvegers nodig. Door veertien Nederlandse scheepswerven zijn tussen 1952 en 1957 32 mijnenvegers gebouwd. Achttien voor Amerikaanse rekening en veertien voor Nederlandse rekening. Het prototype is Hr. Ms. Dokkum, gebouwd bij Wilton Fijenoord in Rotterdam. De Nederlandse mijnenvegers zijn prachtige schepen en zijn gebouwd voor het opsporen, vegen en vernietigen van mijnen in zee. De lengte van het schip bedraagt 46,62 meter, de grootste breedte is 8,54 meter en de waterverplaatsing is ca. 400 m³. Er zijn twee MAN dieselmotoren geïnstalleerd met elk 1250 PK machinevermogen. De maximum snelheid is 16 knopen. Aan boord zijn twee mitrailleurs van 40 mm. De schepen zijn gebouwd van hout, over aluminium spanten. De buitenhuid is teak, de binnenhuid van mahonie. Dit is gedaan om het schip antimagnetisch te maken. Ook zijn in het schip zo veel mogelijk antimagnetische materialen verwerkt. Op het aluminium skelet, wat hoofdzakelijk is geklonken, is een dubbele dekhuid aangebracht met een tussenlaag van in Aspro gedrenkt linnen. De Lips-scheepsschroeven zijn van mangaanbrons dat minder magnetisch is dan het gebruikelijke Cunial. Het schip heeft een bemanning van 4 officieren en plm. 40 manschappen.
Op de scheepswerf in Heusden is er een speciale mijnenvegerhal gebouwd om het productieproces voor buitenstaanders geheim te houden. Een toegang is alleen mogelijk voor de werknemers die een speciaal pasje hebben. De twee mijnenvegers die in Heusden gebouwd zijn, Hr.Ms. Gieten – M805 en Hr.Ms. Leersum – M822, zijn respectievelijk op 10 februari 1956 en 8 maart 1957 in dienst gesteld. Op 11 september 1956 is Koningin Juliana in Heusden ter gelegenheid van de opening van het nieuwe stadhuis. Van scheepswerf Verolme krijgt zij een toepasselijk cadeau: een zilveren model van de mijnenvegers die in Heusden voor de Koninklijk Marine zijn gebouwd.
Van mijnenveger naar mijnenjager
Op 7 december 1970 wordt de DRUNEN officieel in dienst gesteld als mijnenjager en wordt toegevoegd aan de mijnenbestrijdingsgroep, gestationeerd te Vlissingen. Daarvoor heeft de DRUNEN een nieuwe voortstuwingsmotor gekregen en is sonar- en elektronische apparatuur geïnstalleerd voor het opsporen van mijnen. In 1975 wordt het schip uitgerust met twee onbemande onderwaterscheepjes voor de verkenning van wrakken of mijnen op zeebodem. De apparaten zijn uitgerust met schijnwerpers en camera’s en hebben de mogelijkheid een springstoflading bij een mijn te brengen, die vervolgens vanaf het schip tot ontploffing wordt gebracht.
Naast haar militaire taken is de DRUNEN ook regelmatig betrokken geweest bij zoekacties op zee, zoals: 1978, vermist vliegtuig Brequet Atlantic. 1979, vermiste Starfighter bij Den Helder. 1984, Opsporen van 80 gifvaten bij de Doggersbank. 1982, Vermiste Wieringer kotter ‘Jacob Senior’.
Na 28 jaar, uit dienst op 19 april 1984.
Bij de uitdiensttreding zijn de prachtige scheepsbel, waarin gegraveerd Hr. Ms. DRUNEN 1956, en het wapenschild door het Helders Marinemuseum in bruikleen gegeven aan de gemeente Drunen. Ze zijn in het gemeentehuis van Drunen opgehangen bij de trap naar de raadzaal. Ook het prachtig bewerkte allemansendje en dat is het koord aan de bel waarmee de klepel geslagen wordt. De scheepsbel heeft nog jaren dienst gedaan tijdens vergaderingen van de gemeenteraad. Ze wordt na de pauze geluid om de leden op te roepen naar hun plaatsen terug te gaan. Het schip is verkocht voor sloop op 19 maart 1987 aan Fa. Westmetaal te Amsterdam.
Bart Beaard
Hr. Ms. Drunen – M818. Collectie Bart Beaard
Het embleemschild (nr. 211) van Hr. Ms. Drunen. Collectie Bart Beaard
Bij de uitdienststelling van Hr. Ms. Drunen op 18 maart 1987 zijn Drunens burgemeester H. Stieger en wethouder J. Klerks aanwezig. Het embleemschild wordt aan de burgemeester overhandigd. Collectie Bart Beaard.
Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan.
Aanvoerder van het lokale nieuws.
