Fotograaf Ad Hartjes gaat voor Heusden.Nieuws de komende tijd op pad en laat zien via zijn camera hoe mooi Landschap & Natuur de gemeente Heusden wel niet heeft. In deel 41 zijn de foto’s gemaakt door Ad in de Loonse en Drunense Duinen. Door de sneeuw is het landschap nu nog veel mooier.
In de Loonse en Drunense Duinen vind je bos, heide en vooral veel zand. Het is een van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa. De wind kan op veel plekken ongestoord waaien en dat zorgt voor een steeds veranderend landschap. Dat, en het wisselen van de seizoenen, maken ieder bezoek weer een nieuwe belevenis.
Op de zandvlakte mag je struinen. Er is dus volop ruimte om uitgebreid op pad te gaan. Verwonder je over de ondergestoven bomen, geniet van de tjirpende veldkrekels en les je dorst bij de vele horeca aan de rand van dit natuurgebied. Wandelen, fietsen of te paard: het kan hier allemaal. Met de wind in je haren en het zand in je schoenen. Misschien kom je de schaapskudde wel tegen. De schapen houden de heide kort en vreten jonge boompjes weg. Zo houden ze het gebied open. Wil je weten waar je ze kunt vinden? Kijk dan eens op hun eigen facebookpagina!
Wat maakt de Loonse en Drunense Duinen bijzonder?
De Loonse en Drunense Duinen is een zandvlakte van wel 270 hectare. Dat zand zorgt voor nogal extreme omstandigheden: de bodem is droog en voedselarm. Het verschil in temperatuur tussen dag en nacht kan oplopen tot wel 50 graden Celsius. Dat zorgt voor een unieke flora en fauna. De dieren en planten hebben zich aangepast of voelen zich juist thuis bij droogte, schraalheid en temperatuurschommelingen. Zandzegge en diverse korstmossen, bijvoorbeeld. En de levendbarende hagedis, zandloopkevers en zandbijen. Allemaal soorten die houden van zand.
Hoe komt dat zand in de Loonse en Drunense Duinen?
In de laatste IJstijd bliezen de poolwinden zand vanuit het noorden naar Brabant, waar het in dikke pakketten bleef liggen. Lange tijd was deze zandvlakte met oerbossen bedekt. Tot in de veertiende eeuw de bomen werden gekapt door mensen. Die gebruikten het hout als brandstof. De kale vlakte vulde zich met heide, waar de boeren hun vee op liet grazen. Deze intensieve begrazing en het plaggen van de bodem putte de bodem uit. Hierdoor kreeg het zand vrij spel. Lange tijd was het zand een groot probleem voor de bewoners. Dorpen en akkers dreigden eronder te verdwijnen. Er werden bomen aangeplant, die het oprukkende zand een halt moesten toeroepen. Daarvan zie je vandaag de dag nog de sporen: vind de ondergestoven bomen die alleen met hun kruinen nog boven de zandheuvels uitpiepen.
Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan.
Aanvoerder van het lokale nieuws. Wist u dat wij iedere morgen bijna 2500 nieuwsbrieven verzenden.
