Esther van Beers was op vakantie in Turkije en kwam daar in aanraking met zwerfhonden. Dat maakte zo’n indruk op haar, dat ze besloot die beestjes een beter leven te geven. Ze begon ‘Lucky Wishes’ en haalde zelf een zwerfhond in huis.
Als je in het huis van Esther en Nick in Drunen binnenkomt, word je begroet door een vrolijk kwispelende hond. Simba heeft nu een fijn huis, lieve baasjes en een gelukkig leven. Vroeger was dat wel anders. “Hij is langs de snelweg gevonden, als puppy”, zegt Esther. “Toen hij anderhalf jaar oud was, is hij bij ons gekomen.”
Esther had bij haar ouders thuis ook altijd een hondje. “Bo was al oud. Hij is overleden en Nick en ik gingen samenwonen. Het was vanzelfsprekend dat er een hond zou komen.” Na de vakantie in Turkije, wilde het stel niets anders dan een zwerfhond. “We wilden er echt eentje die een rottijd had gehad. Zodat we die konden redden en net zo’n goed leven konden geven als Bo had gehad.”
Zoveel mogelijk honden redden
Tot grote vreugde van Esther is haar stichting Lucky Wishes alleen maar groter en groter geworden. Simba is niet meer de enige hond die gered is door Esther. “Toen kwam ik in contact met Stichting Aai en besloot ik geld in te gaan zamelen. Dat geld hebben Nick en ik mee naar Turkije genomen om de redders van onze Simba te bedanken. We hebben meteen vijf hondjes mee terug naar Nederland genomen. Voor een beter leven.” De reis betaalt Esther altijd zelf. Al het geld wordt gebruikt voor de honden.
De hondjes die Esther daar toen gezien heeft, hebben nu ook een baasje. “Ik spreek die mensen natuurlijk op Schiphol als ze de hondjes komen ophalen. Via Facebook houden we dan contact.” De baasjes wonen door heel Nederland heen, dus in het echt zien ze elkaar eigenlijk nooit. “Maar juist die mensen geven als eerste geld”, zegt Esther. “En ze plaatsen ook altijd foto’s en filmpjes. Zo blijf ik toch een beetje op de hoogte.”
Jij kunt helpen
Esther werkt in het onderwijs en doet alles voor Lucky Wishes in haar vrije tijd. Ze maakt allerlei spulletjes om te verkopen. “Ik koop dingen in, maak daar wat van en verkoop het. Al het geld gaat naar de stichting, zelf verdien ik er niks aan.” Om haar volgers op de hoogte te houden, schrijft Esther regelmatig een verhaal op haar website. “Ik houd ook de Facebookpagina actief. Ik wil graag zoveel mogelijk likes. Niet omdat ik daar zelf blij van word, maar hoe meer likes de pagina heeft, hoe interessanter het voor bedrijven is om spullen te doneren.”
Die spullen neemt Esther dan mee op vakantie. Want Esther en haar vriend gaan eigenlijk nooit ‘normaal’ op vakantie. “We combineren dat altijd met de honden. Als je dan toch weg gaat, kun je beter ook maar meteen iets goeds doen.” Uiteraard mag iedereen spullen doneren. “Halsbanden, riemen, middelen tegen vlooien of teken, alles mag.” Dan begint Simba te blaffen. “Simba wil graag botjes inzamelen”, lacht Esther. “Voor zichzelf. Maar botten mogen trouwens ook, die kunnen we ook meenemen!”
Niet niks
Natuurlijk kost een zwerfhond je wel wat meer energie dan een puppy uit een goed milieu. “Iedereen moet zelf weten of ze een zwerfhond nemen of niet”, zegt Esther. “Maar wij willen niet anders meer. Het geeft zoveel voldoening als je ziet hoeveel Simba al geleerd heeft.” Simba is letterlijk en figuurlijk heel erg gegroeid. “In het begin was hij bang voor grote mannen. En vuilniszakken vond ie eng. Zou zomaar kunnen dat ie daarin is meegenomen.” Dat is hij nu niet meer. “En hij maakt niks meer stuk, dat deed ie in het begin ook nog wel eens.”
Het enige dat ze hem niet afgeleerd krijgen, is dat ie overal naar eten zoekt. “Dat was in het begin van zijn leven natuurlijk de enige manier om te overleven.” Vandaar ook de oproep. Spullen voor zwerfhonden en botjes voor Simba! Al zullen zijn baasjes er waarschijnlijk toch voor gaan zorgen dat zelfs die botjes bij de honden terecht komen die het echt nodig hebben.
Reacties