Badkamerzingen was opnieuw superleuk
Net als de vorige maand zat het op 1 oktober weer (bijna) vol in De Korf in Vlijmen. Meer dan 70 Badkamerzingers meldden zich om enthousiast mee te zingen, fluisteren of blèren. Of om een traantje weg te pinken? We denken het niet maar voordat we Bloed, zweet en tranen zongen, werden tissues uitgedeeld want je weet maar nooit.
Naast dit levenslied zongen we stevige rock met Venus van Shocking Blue, gingen we terug in de tijd met Those were the days met Mary Hopkin en met Frank Boeijen naar het Kronenburg Park. We ontdekten dat Elvis helemaal niet zingt over een duivel in de lucht maar over een devil in disguise. Hij denkt dat zijn geliefde een engel is maar ze is een vermomde duivel. Verder schrokken we ervan dat Delilah van Tom Jones klinkt als een gezellige meezinger maar wel het gruwelijke verhaal beschrijft van een man die met een mes tegenover zijn vrouw staat. En we genoten van de Monkees die we kennen van de televisie die toen nog in zwart-wit was: I’m a believer!
Na de vrolijke afsluiting met Heb je even voor mij van Frans Bauer gingen we tevreden naar huis. Op woensdag 10 december zien we elkaar weer! Graag tot ziens.
