Slagwerk in de genen of aangeleerd?

In het verenigingsleven kom je bij verschillende clubs vaak dezelfde namen tegen. Bijvoetbal, hockey en tennis is dat niet anders dan in de muziek. Van generatie op generatiewordt de belangstelling doorgegeven. Komt het door het bekend dus bemind in plaatsvan onbekend is onbemind, of heeft het een andere reden?

Bij Slagwerkgroep Drunen (onderdeel van Harmonie Drunen) kom je ook veel dezelfdeachternamen tegen. Daarvoor moet je soms wel bij de verschillende onderdelen kijken,want door de groei van de slagwerkleden zijn er naast de Slagwerkgroep nog tweegroepen, de Jeugdslagwerkgroep en de Slagwerklas. De Slagwerkgroep is overigensontstaan uit de vroegere Drumband de Vrolijke Trommelaren.De familienamen zijn niet bijzonder, zeggen leden Guido en Jolanda, die waren ervroeger al. In de tijd van de drumband was de familie vd Geld, Brekelmans, van Spijk envan Engelen vaste waardes binnen de verenging. Ook de dirigent was het kind van eenmuzikant. Ook van Guido speelt er nog een kind bij de vereniging. Nooit gestuurd, maarop basis van eigen interesse wil hij erbij vermeld hebben.

Toch zijn enkele namen verdwenen in de loop van de tijd. De familie van Spijk is nogsteeds present waarbij vader Toon extra genoemd mag worden. Al 63 jaar lid van devereniging en nog steeds actief net als zijn zoon. Dat zijn wel voorbeelden van vader opzoon doorgeven. Maar dat is tegenwoordig niet altijd het geval.

Jaren geleden was het niet meer stoer om bij een muziekvereniging te gaan, op eenschoolplein wilde je daar niet over spreken. De oorzaak was het stoQige imago. Op straatvoor de troepen uitlopen met marsjes bij een Koninginnedag of avondvierdaagse, wasniet datgene wat je wilde vertellen. Het was “ouderwets”. Ook het muziekonderwijs opde scholen verviel. Het ledenaantal liep terug en de muziekverenigingen kregen hetlastig. Op dat moment is de drumband ook langzaam in transitie gegaan naar de huidigevorm, waar slagwerkmuziek op een ander niveau wordt gemaakt en de straatoptredensniet meer er zijn.

Mede dankzij koningin Maxima is er een enorme boost gegeven aan het zichtbaar krijgenvan muziekonderwijs en was er weer aandacht voor muziekgezelschappen.Slagwerkgroep Drunen verzorgde samen met de moedervereniging muzieklessen op descholen. De vereniging groeide weer. Muziek maken was niet alleen leuk, het was ookerg goed voor de algemene ontwikkeling.

Maar hoe zit dat dan met die familienamen…. Kinderen van spelende leden gingen netals andere kinderen weer interesse krijgen in actief muziek maken. Zo kwamen erkinderen spelen van actieve leden. Maar het omgekeerde gebeurde ook. Kinderen warenweer lid geworden van de vereniging, kregen les en traden op en ouders werden zoenthousiast dat ze ook les gingen nemen en actief muziek gingen maken. Soms werdeen oude liefde aangewakkerd, soms ontstond er een nieuwe liefde. Het mooie is weldat de gezamenlijke passie thuis onderwerp van gesprek was en dat ouder en kindelkaar konden helpen bij het repeteren. Op dit moment zijn er alleen al binnen deslagwerkgroepen 6 families aan de slag. Binnen de Harmonie is dat een veelvoud (ookniet gek binnen een grote bloeiende vereniging als Harmonie Drunen).  

In Drunen zie je dus veel familienamen voorbijkomen in de muziekwereld. Het is nietenkel doorgeven van het muzikale stokje, het is vooral samen een passie vinden die heelveel plezier oplevert. Voor spelers en publiek, want optredens zijn er volop. Zo ook 7september in de Voorste Venne in Drunen. Alle slagwerkers brengen dan eenprogramma in het teken van 65 jaar slagwerkmuziek in Drunen. Voor meer informatiewordt verwezen naar de site van Harmonie Drunen.  

Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief

's Morgens om 7.00 uur in je mailbox.

Abonneren