Anonieme meldingen grensoverschrijdend gedrag kunnen niet tot ontslag leiden

Wat speelt er in deze zaak? Een vrouw is al sinds 2013 werkzaam bij de zorginstelling als opleider Psychiatrie en wordt in 2020 benoemd tot hoogleraar psychiatrie aan de Universiteit van Maastricht. 

In april 2022 komen er klachten binnen over de onveiligheid van het opleidingsklimaat bij de instelling over een langere periode. Daarom wordt enkele maanden later door de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) besloten tot het instellen van intensief toezicht bij de opleidingsinstelling. Ook wordt de erkenning van de opleiding voor de periode van één jaar geschorst. Aan dit besluit heeft de RGS ten grondslag gelegd dat zij heeft geconstateerd dat sprake is van een onveilig opleidingsklimaat. 

Niet veel later legt het hoofd van de psychiatrie opleiding haar werkzaamheden (onder protest) neer. Afgesproken wordt dat zij voor zes maanden haar taken neerlegt. In die periode wordt onderzoek gedaan naar de meldingen en bepaalt of het hoofd later weer kan terugkeren in haar functie.

Uit het onderzoek blijkt in februari 2023 dat er geen aanwijzingen zijn gevonden voor sociale onveiligheid in relatie tot het hoofd van de afdeling Psychiatrie binnen de vakgroep waar zij werkzaam is. Maar zij kan desondanks toch niet terugkeren in haar functie. Na vele gesprekken tussen verschillende partijen wordt hierover geen overeenstemming bereikt. Ook een mediationtraject levert niets op. De zorginstelling dient daarop een verzoek in bij de kantonrechter om de arbeidsovereenkomst met het Hoofd Psychiatrie te ontbinden met ingang van de eerst mogelijke datum op grond van een verstoorde arbeidsrelatie.

De kantonrechter stelt vast dat het in deze zaak in de kern gaat om de vraag of de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst moet worden ontbonden als gevolg van de impasse waarin partijen zijn geraakt. Het Hoofd Psychiatrie wil terugkeren als hoofdopleider en de zorginstelling wil dat niet. Zij ziet enkel een rol voor de vrouw binnen de organisatie als hoogleraar en psychiater. Gesprekken daarover en een mediationtraject hebben niet tot een oplossing geleid.

Het ontbindingsverzoek wordt dan ook afgewezen; omdat er volgens de kantonrechter geen sprake is van een duurzaam verstoorde arbeidsrelatie (g-grond) en ook geen sprake van andere omstandigheden (h-grond). Bovendien heeft de werkgever nagelaten zom elf zorgvuldig (vervolg)onderzoek te doen naar de gegrondheid van de geuite (anonieme) klachten. Daardoor is onvoldoende duidelijk geworden dat een terugkeer van de werknemer als hoofdopleider redelijkerwijs moet worden uitgesloten.

Conclusie: Met alleen anonieme meldingen kan een kantonrechter niet veel.Goed onderzoek met voldoende ruimte voor hoor- en wederhoor, is cruciaal in zaken met betrekking tot grensoverschrijdend gedrag.