
Vlijmens meest ouderwetse boerin, Marie van de Middelhaai alias Marja Kivits gaat ook verhalen delen aan de lezers van Heusden.Nieuws. Marie van de Middelhaai treedt binnen en buiten de gemeente op met liedjes en verhalen van vroeger, in dialect.
Marie van de Middelhaai geeft 20 jaar rondleidingen in en rond haar boerderij uit 1650, die anno 1750 een stenen voorgevel met schuiframen kreeg en anno 1890 werd voorzien van een herd (historische huiskamer), een geut (historische keuken) met pomp en kelder, een plee met poepdoos enz. en sindsdien nauwelijks is veranderd.
Marie leeft ouderwets: zij slaapt in de bedstee, breit haar eigen sokken en borstrokken, spreekt ‘t Vlijmens dialect, heeft een kabinet vol Vlijmense mutsen en eet ouderwetse (vergeten) groenten uit haar moeshof.De boerderijbiotoop (de omgeving van de boerderij) is nog ouderwets groen.
De wèènd
Wilde de aauwverwetse filmkes gèère (vèùr de Hàòrstéég:
gaare) zíén, dan kande die op Facebook vèènden gewóón onder de naom Marie van
de Middelhaai. Déés wèèk prizzeteer ik hier vèùr jullie de tekst van het lieke:
De wèènd die waait.
Man, man, wè’n Baomesweer de leste wèèk toch war: ammel störm en rèègen. Gelukkeg is er hier ginnen bóòm omgegaon en niks ginnen gróòte tek nàòr menejen gekómen. Ik hóóp bè jullie ók nie.
Ók al waaide-n-’t vèùr ‘ne goeie, ik zè toch op’t fietske nàòr Den Bosch gewist. Op Den Bosch op aon gééng dè verrekkes góéd mi de wèènd in m’ne rug, mer trugkómes, ha’k de wèènd rèècht op *kop. Dè víél nie mee, mer ik kwaam twee mennekes tégen van ‘n jaor of tíén oud, schat ik, in zun schôn taffereeltje, dè-j-ik ‘ne lach op m’nen dag kréég. Ze han allebaai ‘n *glijerke, zun hil medèèrn klentje. Ze han de wèènd zó góéd mee, dè se himmel nie mi d’r pôtje àòn de grond moesen; ze woeien gewóón zó v’rúít van dieje wèènd. Ze gééngen gewóón vanèèges! Ge had die smoeltjes moeten zíén. Ze géúrden ‘em van alle kaanten omdè se dèùr de wèènd nàòr Den Bosch toe wieren geblaozen!
De mirste méénsen haauwen inkelt van wèènd ès ze op ’t straand liggen en d’r waait zun zaoleg zómerbrieske óver ze hénen. Mer ik haauw van alle wèènd, ók van tégewèènd. Ik stel m’n èègen aalt veur dè dieje wèènd vol mi liefde hangt en dè die dan ók nàòr me toewaait. Dè vuult gelèèk zaoleg. Làò óóns Marie mer waaien, hór!


De wèènd
De wèènd die waait, de wèènd die waait
De wèènd waait om ‘ew héén
De wèènd die rúíst, de wèènd die súíst
De wèènd komt nóòt alléén
De wèènd, de wèènd, de wèènd die waait
Ik kóóm ‘em laached tégen
De wèènd, de wèènd, ’t liefdeskèènd
van zon en zee en régen
De wèènd die waait, de wèènd die waait
Dè wèènd waait om ‘ew héén
De wèènd die stoeit, de wèènd die loeit
De wèènd komt nóòt alléén
Witte waor de wèènd ontston eer ie de locht dèùrkliefde?
Midden in d’n oerbron, d’n bron van alle liefde
De wèènd die waait, de wèènd die waait
De wèènd waait om ‘ew héén
De wèènd die draait, de wèènd die aait
De wèènd komt nóòt alléén
De wèènd, de wèènd, de wèènd die waait
De wèènd is nóòt alléén
De wèènd die nimt in z’ne waai ammel liefde mee
De wèènd die waait, de wèènd die waait
De wèènd waait om ‘ew héén
De wèènd die stréélt, de wèènd die héélt
De wèènd komt nóòt alléén
De wèènd, de wèènd, de wèènd die waait
Ik vuul z’ne liefdesgroet
Wèènd, o, wèènd, o liefdeskèènd
Waai me tegemoet
De wèènd die waait, de wèènd die waait
De wèènd waait om ‘ew héén
Dè wèènd die huuit, de wèènd die *zuuit
De wèènd komt nóòt alléén
Liefde om ‘ew héén
Woorden ùìt m’n woordeboek:
*wèènd op kop = tegenwind
*glijerke = stepje
*zuuit = wiegt
Houdoe, war. Marie
Reageren?
Nassau Dwarsstraat 5
5251 KJ Vlijmen
Tel 073-5118524
E-mail [email protected]
Website www.marievandemiddelhaai.nl
Lees hier nog meer over Marie van de Middelhaai





