FC Den Bosch heeft gisteren met haar selectie een bezoek gebracht aan maatschappelijk partner Nationaal Monument Kamp Vught. Na een welkomstwoord vanuit de organisatie stonden er lezingen op het programma van Henk Mees en Frans van Gaal, de hoofdauteurs van het jubileumboek ‘Vallen en Opstaan, vijftig verhalen over FC Den Bosch’. Henk Mees vertelde over voetbal en sport tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarna Frans van Gaal de Joodse broers Ben, Louis en Salomon Voltijn uitlichtte.
Voetbal in oorlogstijd
Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog is en blijft voetbal populair. Voetbal verbroedert en de strijdende partijen zien de volkssport dan ook als een goede manier om eenheid te creëren onder de bevolking en als mooie uitlaatklep in deze barre tijden. In alle landen gaan de competities ‘gewoon’ door. Enige beperking was het wegvallen van spelers vanwege de dienstplicht of deportatie. De stadions zitten over het algemeen goed vol. BVV, voorloper van FC Den Bosch, speelt ook gewoon door. ‘Gewoon’ is hier wel betrekkelijk. Vanaf 1941 worden Joden uitgesloten van het voetbal. En door de gedwongen tewerkstelling in Duitsland verdwijnen vele voetballers naar werkkampen in Duitsland. Op 31 januari 1943 komen Benjamin, Salomon en Louis Voltijn om het leven in de gaskamers van Auschwitz. Ze voetbalden bij BVV. Een gedenksteen, ingemetseld in het clubhuis van BVV, herinnert hier nog steeds aan.
Na de verhalen van Frans van Gaal en Henk Mees begon de rondleiding over het voormalige kampterrein voor de spelers en technische staf van FC Den Bosch. Aan de hand van gids Henk Klösters bezochten de spelers onder meer de maquette van het kamp, de slaapbarakken, dodencel 115, het crematorium en het monument dat herinnert aan de 1269 omgekomen Joodse kinderen. Zij zijn allen afgevoerd via Kamp Westerbork naar Sobidor (Polen), waar ze kort na aankomst overleden. De rondleiding eindigde via de bekladde gedenkstenen in de bezinningszaal van het museum.
