Brandweerpost Heusden zoekt vrijwilligers: ‘Je maakt een enorme persoonlijke groei door. Heb je je leven lang plezier van’

Brandweerpost Heusden,  die op 7 september tussen 12.00 en 16.00 uur een open dag houdt in de vesting, zoekt versterking. ,,Dit vrijwilligerswerk levert je zo veel meer op dan alleen branden blussen.”

Achttien mannen en drie vrouwen, daarop drijft Brandweerpost Heusden. Dat is krap aan, zeggen de vrijwilligers Mariska van Dongen en Niels voor de Poorte. ,,Met een uitruk moet je minstens met vier man op pad gaan, liever zes. Maar die volledige bezetting komt in het gedrang. In ons gebied wonen ongeveer vijfduizend mensen. Daardoor is de vijver om uit te vissen niet zo groot. Komt nog bij dat grote bedrijven zijn weggevallen. Denk aan de scheepswerf en aan Versteeg. Door het verdwijnen van dit soort bedrijven is dus een groot potentieel aan brandweerlieden verdwenen.” Wat ook telt: de kleine dorpen rondom Heusden vormen demografisch geen homogeen gebied, zoals Vlijmen of Drunen. Daar is het sociale weefsel net wat sterker, wat ook meer vrijwilligers oplevert.

Brandweerpost Heusden, dat vanwege de ligging aan de Bergse Maas is uitgerust met een brandweerredvaartuig, doet meer dan alleen uitslaande branden blussen, assisteren bij verkeersongelukken of een kat uit de boom halen. Dit vrijwilligerswerk levert je een schat aan ervaring op waar je in het dagelijks leven profijt van trekt, vinden de twee manschappen. Niels: ,,Ik was van nature introvert. Dat is veranderd, ik heb geleerd om samen te werken. Doordat je de ander goed leert kennen, bouw je een netwerk op. Kan altijd van pas komen, bijvoorbeeld als er mij thuis moet worden geklust. Je wilt elkaar helpen. Dat is een groot goed.” Nog een aardige bijkomstigheid: ,,Ik heb over de Maas gewoond. Met de brandweer kom je overal, je leert je omgeving kennen.”

Veel mensen hebben het idee: voor de brandweer moet je iemand zijn die als kind op zijn fietsje als de wiedeweerga naar een fik ging om zich daaraan te verlustigen. Niets is minder waar, zegt Voor de Poorte. ,,Ik heb zelf nooit gedacht dat ik hier terecht zou komen. Maar mijn achterbuurman in Herpt, de toenmalige postcommandant, bleef maar aandringen om eens te komen kijken. Hem zijn zin gegeven, gedacht dat het bij één keer zou blijven. Maar ik was meteen verkocht.”  Want? ,,De professionaliteit. De samenhorigheid. Iets wezenlijks kunnen betekenen voor de samenleving. Mensen zijn oprecht blij als de nood aan de man komt.”

Ik wil iets goed doen voor de maatschappij, dacht Mariska een jaar of tien geleden. Maar wat? Op die vraag had een collega een antwoord: kom bij de brandweer. ,,Hij vond dat ik daarvoor uit het juiste hout was gesneden. Ik ben een aanpakker, wil letterlijk en figuurlijk voor een ander door het vuur gaan. Hij had het goed gezien, ik voel me hier helemaal op mijn plek.” Lange tijd was Mariska de enige vrouw binnen dit korps, er is eentje bijgekomen. Een derde gaat nog op cursus.

Net als bij Niels heeft de brandweer meer opgeleverd dan praktische hulpverlening. ,,Ik heb er een tweede familie bijgekregen. Dat is heel erg fijn. Door al die ervaring en verantwoordelijkheid die je krijgt, ben ik persoonlijk gegroeid. Daar heb ik het dagelijks leven veel profijt van.”

Vrouwen bij de brandweer, is dat niet lastig? Mariska: ,,Ik heb het nooit als een mannenbolwerk ervaren, ik werd dus serieus genomen. Ze vinden het juist prettig. Heb je te maken met leed, dan voegt het empathische van een vrouw iets toe.” Een misverstand uit de weg ruimen: ,,Veel vrouwen denken dat het zwaar werk is. Valt heel erg mee. En het idee dat je kinderen niet in de steek kunt laten… Een man kan er toch ook op passen?”

Als brandweerman voel je dat je leeft. ,,Wanneer de pieper gaat, dan sta je meteen aan”, zeggen Niels en Mariska. ,,Stroomt de adrenaline door je lijf. Dat is een heel lekker gevoel.”

Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief

's Morgens om 7.00 uur in je mailbox.

Abonneren