Ommetje gemeente Heusden Deel 36

Naam: Ommetje IJsbaan Kaatsheuvel hondenloslooproute

Parkeren: De IJsbaan Kaatsheuvel, De Roestelberg.

Lengte van de route: 3,5 km

Markante punten: Zandverstuiving, Loonse en Drunense Duinen, Hondenloslooproute

Nabij de IJsbaan en de Roestelberg start de blauwe hondenloslooproute. De route voert over zandpaden door het bos en een heel stuk door los zand van het stuifzand gebied.

Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen (3500 ha) is het grootste stuifzandencomplex van Europa. Het gebied ligt tussen Tilburg, Waalwijk en 's-Hertogenbosch. Vanaf de parkeerplaats bij de IJsbaan of bij het Café-Restaurant De Roestelberg start een 3,5 km lange hondenloslooproute. Honden kunnen hier naar hartenlust rennen en spelen in de duinen, uitgebreid op onderzoek gaan (lees snuffelen) langs de wandelroute door de bossen. Halverwege de route is een groot ven waar ze kunnen zwemmen. Van alle losloopgebieden in de Loonse en Drunense Duinen (in totaal 4) is dit gebied het meest populair onder hondenbezitters. Heb je zin in een rustige wandeling of houdt je hond niet zo van andere honden? Kies dan liever een van de 3 andere gebieden in de Loonse en Drunense Duinen. De wandeling is niet geschikt voor rolstoelgebruikers, aangezien er geen verharde paden lopen. Parkeren kan (gratis) bij Café-Restaurant De Roestelberg of op de parkeerplaats bij de IJsbaan - aan het einde van de Waalwijksebaan. Met mooi weer staat hier vaak een ijscokar. Beide parkeerplaatsen grenzen direct aan het losloopgebied. Bij Café-Restaurant De Roestelberg mogen maximaal 5 honden tegelijk binnen, mits ze (redelijk) schoon zijn en aangelijnd

In de laatste IJstijd bliezen de poolwinden zand vanuit het noorden naar Brabant, waar het in dikke pakketten bleef liggen. Lange tijd was deze zandvlakte met oerbossen bedekt. Totdat de mensen in de veertiende eeuw de bomen kapten om het hout als brandstof te gebruiken. De kale vlakte vulde zich met heide, waar de boeren hun vee op lieten grazen. Deze intensieve begrazing en het plaggen putten de bodem uit. Hierdoor kreeg het zand vrij spel en werd dit een lange tijd een groot probleem voor de bewoners. Dorpen en akkers dreigden eronder te verdwijnen. Er werden bomen aangeplant, die het oprukkende zand een halt moesten toeroepen. Daarvan zie je vandaag de dag nog de sporen: vind de ondergestoven bomen die alleen met hun kruinen nog boven de zandheuvels uitpiepen.

In de Loonse en Drunense Duinen vind je bos, heide en vooral veel zand. Het is een van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa. De wind kan op veel plekken ongestoord waaien en dat zorgt voor een steeds veranderend landschap. Dat, en het wisselen van de seizoenen, maken ieder bezoek weer een nieuwe belevenis. Op de zandvlakte mag je struinen. Er is dus volop ruimte om uitgebreid op pad te gaan. Verwonder je over de ondergestoven bomen, geniet van de tjirpende veldkrekels en les je dorst bij de vele horeca aan de rand van dit natuurgebied. Wandelen, fietsen of te paard: het kan hier allemaal. De Loonse en Drunense Duinen heeft nog op 270 hectare stuifzand. Dat zand zorgt voor nogal extreme omstandigheden: de bodem is droog en voedselarm. Het verschil in temperatuur tussen dag en nacht kan oplopen tot wel 50 graden Celsius. Dat zorgt voor een unieke flora en fauna. De dieren en planten hebben zich aangepast of voelen zich juist thuis bij droogte, schraalheid en temperatuurschommelingen. Zandzegge, diverse korstmossen, de levendbarende hagedis, zandloopkevers en zandbijen bijvoorbeeld. Allemaal soorten die houden van zand.